• ۱۴۰۱/۱۱/۲۹
• نکات عکاسی
• حمیدرضا درهمی
• ۰

عمق میدان (DoF) یکی از مفاهیم مهم در عکاسی است. درک اینکه DoF چیست و دانستن اینکه چه عواملی بر آن تأثیر می‌گذارند، چیزهایی هستند که همه عکاسان باید بدانند. بسیاری از عکاسان می‌دانند که شما می‌توانید DoF را با تنظیم دیافراگم کنترل کنید. اما آیا می‌دانستید که DoF تحت تأثیر عوامل دیگری نیز قرار می‌گیرد؟ در این مقاله می‌خواهم به زبان ساده توضیح دهم که عمق میدان چیست و در مورد راه‌هایی که می‌توانید آن را کنترل کنید صحبت کنم.

عمق میدان چیست؟

عمق میدان فاصله بین نزدیک‌ترین و دورترین اشیاء در یک عکس است که به طور قابل قبولی شارپ به نظر می‌رسد. اکنون دوربین شما فقط می‌تواند در یک نقطه فوکوس واضح داشته باشد. اما انتقال از تیز به غیر تیز تدریجی است و اصطلاح «قابل قبول تیز» یک اصطلاح شل است! بدون اینکه خیلی فنی باشید، نحوه مشاهده تصویر و اندازه آن عواملی هستند که به وضوح قابل قبول یک تصویر کمک می‌کنند. همچنین بستگی به بینایی شما دارد!

از نظر علمی، بر چیزی بنام دایره سردرگمی استوار است. این شامل فیزیک بیشتر از چیزی است که من در اینجا قرار است وارد کنم! اسپنسر در مقاله خود با عنوان «فاصله کانونی بیش از حد» توضیح داده است. بنابراین اگر اینقدر تمایل دارید برای جزئیات فنی بیشتر آن را بررسی کنید.

در این دو طرح، من سعی کردم منظور از یک DoF باریک و بزرگ را نشان دهم. در عکسی با DoF باریک، تنها برش کوچکی از تصویر در فوکوس است. برعکس، با یک DoF بزرگ، قسمت بیشتری از صحنه واضح است.

نمونه عکس

حالا اجازه دهید چند نمونه عکس از نحوه تغییر عمق میدان برای یک صحنه مشخص را نشان دهیم. قبل از هر چیز دیگری، می‌خواستم تنظیماتی را که برای گرفتن نمونه تصاویر در این مقاله استفاده کردم را به شما نشان دهم. امیدواریم این به شما بینش بیشتری نسبت به عکس‌ها بدهد و احساس بهتری نسبت به فواصل بین اشیایی که من عکاسی می‌کردم داشته باشید. برای تغییر فاصله دوربین-سوژه، سه پایه‌ام را از پایه‌ها نزدیک‌تر/ دورتر کردم. تمام تصاویر آزمایشی با یک دوربین، نیکون D۵۰۰ گرفته شده است.

دیافراگم

دیافراگم دریچه‌ای در لنز شما است که به نور اجازه عبور به سنسور را می‌دهد. آن را به عنوان یک مردمک برای لنز خود در نظر بگیرید. گشاد می‌شود تا نور بیشتری وارد شود، و منقبض می‌شود تا نور وقتی روشن است محدود شود. دیافراگم احتمالاً اولین چیزی است که اکثر عکاسان هنگام تنظیم عمق میدان به آن فکر می‌کنند.

دیافراگم‌های بزرگ که با اعداد f-stop کوچک مرتبط هستند، عمق میدان بسیار کم ایجاد می‌کنند. از سوی دیگر، دیافراگم‌های کوچک یا اعداد f-stop بزرگ، تصاویری با عمق میدان زیاد تولید می‌کنند.

دوربین – فاصله موضوعی

یکی دیگر از عوامل موثر بر عمق میدان، فاصله بین دوربین و سوژه است. هرچه این فاصله کوتاهتر باشد، عمق میدان کمتر است. آیا تا به حال سعی کرده‌اید از یک گل یا حشره از نزدیک عکس بگیرید، اما نمی‌توانید کل سوژه را حتی با دیافراگم کوچک فوکوس کنید؟ این به این دلیل است که هر چه به سوژه خود نزدیکتر باشید، DoF کم عمق‌تر می‌شود.

به این دو مجموعه تصویر نگاه کنید. فاصله دوربین با سوژه در تصاویر گروه اول ۱٫۵ متر است. بعد از هر شلیک، دیافراگم را پایین می‌آورم. مجموعه دوم فاصله فوکوس کمی کمتر از نیم متر دارد. به دو چیز توجه کنید در هر مجموعه‌ای از تصاویر، با باریک شدن دیافراگم، DoF افزایش می‌یابد. علاوه بر این، برای هر جفت عکسی که با دیافراگم یکسان گرفته شده است، زمانی که فاصله دوربین با سوژه بیشتر باشد، عمق میدان بیشتری وجود دارد.

فقط یک یادداشت سریع انواع ماشین حساب‌های عمق میدان به صورت آنلاین در دسترس هستند. همچنین می‌توانید برنامه‌های DoF را در گوشی خود دانلود کنید. تمام مقادیر DoF ذکر شده در این مقاله با استفاده از برنامه Simple DoF Calculator برای آیفون من محاسبه شده است. اگر به فرمول‌های واقعی برای محاسبه عمق میدان علاقه مند هستید، می‌توانید آنها را در اینجا بیابید.

فاصله کانونی لنز

لنزهای واید (فاصله کانونی کوتاه) عمق میدان عمیق‌تری نسبت به لنزهای تله فوتو (فاصله کانونی بلند) دارند. خب دقیقا نه! به اندازه آن بریده و خشک نیست. اگر عکس می‌گیرید و فاصله دوربین تا سوژه را تغییر نمی‌دهید، این درست است. می‌توانید این تصویر را در این دو مجموعه از تصاویر زیر مشاهده کنید. مجموعه بالا در فاصله کانونی ۷۰ میلی متر عکسبرداری می‌شود. تنظیم پایین در ۱۰۵ میلی متر. هر دو ست در فاصله ۲ متری از سوژه گرفته شدند. توجه داشته باشید که چگونه برای هر جفت عکس گرفته شده در یک دیافراگم، DoF برای لنزهای با فاصله کانونی باریک بزرگتر است.

با این حال، مقایسه این دو مجموعه از تصاویر منصفانه نیست. میدان دید در هر مجموعه بسیار متفاوت است. گروه بالایی از تصاویر محیط‌های بیشتری را گرفته‌اند و گوزن‌های شمالی در قاب بسیار کوچکتر هستند.

برای اینکه مقایسه منصفانه باشد، دو عکس دیگر گرفتم. اولین عکس در فاصله کانونی ۳۵ میلی متر و تقریباً ۰٫۶ متر از نقطه فوکوس من (هنوز چشم نزدیکترین گوزن شمالی) گرفته شد. برای تصویر دوم، دوربین را به عقب بردم، بنابراین ۱٫۲ متر از سوژه فاصله داشت. سپس روی ۷۰ میلی متر زوم کردم و عکس را طوری قاب کردم که سر آهو تقریباً به همان اندازه و مکان عکس اول باشد. به نظر می‌رسد که DoF در هر دو این تصویر یکسان است. می‌توانید این را ببینید که به بلوط جلوی بینی آهو و دانه‌های برف و بلوط درست در پشت بینی می‌بینید. در هر دو تصویر، آنها به یک اندازه شارپ هستند.

پس چرا این دو عکس متفاوت به نظر می‌رسند؟ خب دو دلیل اولی ربطی به عمق میدان ندارد. می‌ترسم در حین آهنگسازی و عکسبرداری، خورشید غروب کند! بنابراین، شما باید این واقعیت را نادیده بگیرید که پس زمینه در عکس دوم تیره‌تر است. من از این بابت عذرخواهی می‌کنم! جدای از آن، تفاوت در این واقعیت نهفته است که فاصله کانونی بیشتر زاویه دید باریکی دارد. بنابراین، بخش کوچکتری از پس زمینه کادر را پر می‌کند. بزرگنمایی آشکار پس‌زمینه این حس را ایجاد می‌کند که تاری در عکس گرفته شده با لنز طولانی‌تر بزرگ‌تر است. مقاله من “فشرده سازی لنز چیست و چگونه از آن در عکس‌های خود استفاده کنید” در این مورد با جزئیات بیشتری صحبت می‌کند.

بنابراین اگر فاصله کانونی سوژه را طوری تنظیم کنید که بزرگنمایی سوژه شما یکسان باشد، فاصله کانونی بر DoF تأثیر نمی‌گذارد.

اندازه سنسور

اندازه سنسور نیز بر عمق میدان تاثیر می‌گذارد. مقاله ” اندازه سنسور، چشم انداز و عمق میدان ” به جزئیات کامل در مورد این موضوع می‌پردازد. بنابراین برای توضیح بیشتر لینک را دنبال کنید.

به طور خلاصه، دوربین‌هایی با سنسورهای کوچکتر عمق میدان بیشتری دارند. با این حال، باید مراقب نحوه مقایسه باشید. شما باید به دوربین‌هایی با لنزهایی نگاه کنید که فاصله کانونی موثر یکسانی دارند تا میدان دید یکسان باشد. اگر در همان فاصله دوربین با سوژه، با دیافراگم‌های یکسان عکاسی کنید، متوجه خواهید شد که سنسورهای بزرگتر DoF کم عمق‌تری دارند. به همین دلیل است که بسیاری از عکاسان حرفه‌ای پرتره دوست دارند از دوربین‌های فول فریم استفاده کنند. به عنوان مثال. یک دوربین فول فریم با لنز ۱۲۰ میلی‌متری، یک دوربین APS-C با لنز ۸۰ میلی‌متری، و یک دوربین Micro ۴/۳ با لنز ۶۰ میلی‌متری (همه یک میدان دید) هر کدام روی دیافراگم f/۹ و a تنظیم شده‌اند. فاصله دوربین سوژه ۵٫۰ متر این جدول به طور خلاصه نشان می‌دهد که DoF در هر تصویر چگونه به نظر می‌رسد.

دوربین	عامل برش	فاصله کانونی فیزیکی	فاصله کانونی موثر*	دیافراگم	DoF
فول فریم	1.0	120 میلی متر	120 میلی متر	f/9	0.92 متر
APS-C	1.5	80 میلی متر	120 میلی متر	f/9	1.42 متر
میکرو 4/3	2.0	60 میلی متر	120 میلی متر	f/9	1.91 متر
*فاصله کانونی موثر = فاصله کانونی فیزیکی x فاکتور برش

اما یک سوال رایج این است که آیا می‌توانید با استفاده از دوربین‌هایی با اندازه‌های سنسور مختلف، با همان DoF تصاویر مشابه بگیرید؟ پاسخ بله است. با این حال، برای به دست آوردن عمق میدان یکسان، باید دیافراگم‌ها را بر ضریب برش تقسیم کنید. استفاده از دوربین‌ها و لنزهای مشابه در مثال بالا، اما تنظیم دیافراگم f/۱۸ در دوربین فول فریم، f/۱۲** در سنسور اندازه APS-C و f/۹ در دوربین Micro ۴/۳، در نهایت به تصاویری خواهید رسید که نه تنها در یک میدان دید هستند، بلکه دارای DoF تقریباً یکسانی هستند.

دوربین	عامل برش	فاصله کانونی فیزیکی	فاصله کانونی موثر*	دیافراگم فیزیکی	دیافراگم موثر **	DoF
فول فریم	1.0	120 میلی متر	120 میلی متر	f/18	f/18	1.89 متر
APS-C	1.5	80 میلی متر	120 میلی متر	f/12***	f/18	1.91 متر
میکرو 4/3	2.0	60 میلی متر	120 میلی متر	f/9	f/18	1.91 متر
*فاصله کانونی موثر = فاصله کانونی فیزیکی x ضریب برش ** دیافراگم موثر = دیافراگم x ضریب برش *** اگرچه f/۱۲ از نظر ریاضی دیافراگم فیزیکی صحیح است، شما باید f/۱۱ یا f/۱۳ را بر روی خود انتخاب کنید. دوربین.

تعیین عمق میدان

بسیاری از دوربین‌های DSLR دارای دکمه پیش نمایش عمق میدان هستند. اگر در حالی که از منظره یاب نگاه می‌کنید، این دکمه را فشار دهید، دوربین لنز را متوقف می‌کند و خواهید دید که تصویر واقعی چگونه به نظر می‌رسد. با این حال، در دیافراگم‌های کوچک، منظره یاب بسیار تاریک می‌شود و دیدن پیش نمایش سخت خواهد بود!

نمای زنده همچنین می‌تواند در برخی از مدل‌های دوربین برای پیش‌نمایش ظاهر DoF استفاده شود. راهنمای دستورالعمل خود را بررسی کنید تا ببینید DSLR شما می‌تواند این کار را انجام دهد یا خیر.

دوربین‌های بدون آینه به طور بالقوه نسبت به دوربین‌های DSLR مزیت‌هایی دارند، زیرا آنچه که از طریق منظره یاب دیجیتالی یا روی LCD می‌بینند، نوع ظاهری عکس است.

نتیجه

به نظر من، ارزش این را ندارد که چند اینچ DoF در یک تصویر قطع شود. این به طور کامل لذت عکاسی را از بین می‌برد. بسیار مهمتر است که بدانید چه زمانی به یک DoF کوچک نیاز دارید و چگونه آن را ایجاد کنید. و همین امر زمانی صادق است که به یک DoF بزرگ نیاز دارید. زیبایی دیجیتال این است که می‌توانید یک عکس بگیرید و سپس آن را روی LCD مرور کنید. بررسی سریع تصویر شما بسیار ساده‌تر از بیرون کشیدن تلفن و محاسبه DoF است! اگر به نتیجه دلخواهتان نرسیدید، فاصله دوربین تا سوژه یا دیافراگم لنز را تغییر دهید تا جلوه مورد نظر را به دست آورید.

برای دستیابی به یک DoF کم عمق، می‌توانید به سوژه خود نزدیک‌تر شوید یا دیافراگم خود را باز کنید. برای DoF بیشتر، از سوژه خود فاصله بگیرید یا دیافراگم خود را ببندید. همچنین می‌توانید از فاصله کانونی بیشتر برای دستیابی به عمق میدان کم‌تر «درک شده» استفاده کنید.

درک اینکه چه عواملی بر عمق میدان در یک عکس تأثیر می‌گذارند، به شما آزادی هنری می‌دهد تا تصاویری را که می‌خواهید خلق کنید، بسازید. شما از تمرین بیشتر یاد خواهید گرفت. زمانی را برای آزمایش دوربین خود اختصاص دهید. آن را بهتر بشناسید لنزهای فاصله کانونی مختلف را امتحان کنید، دیافراگم را تغییر دهید، پاهای خود را حرکت دهید تا پرسپکتیو خود را تغییر دهید. عکس‌های خود را تجزیه و تحلیل کنید تا بدانید که تجهیزات شما چگونه عمل می‌کند. سپس وقتی نوبت به گرفتن عکس‌هایی می‌رسد که واقعاً مهم هستند، آماده خواهید بود.