- سبد خریدتان خالی است.
وینیتینگ، که به عنوان «افت نور» نیز شناخته می‌شود (گاهی اوقات به صورت «افتاده نور» خوانده می‌شود) در اپتیک و عکاسی رایج است، که به زبان ساده به معنای تیره شدن گوشه‌های تصویر در مقایسه با مرکز است. ویژنت یا توسط اپتیک ایجاد می‌شود، یا به طور هدفمند در پس پردازش اضافه می‌شود تا چشم بیننده را از حواس پرتی در گوشه دور کند، به سمت مرکز تصویر.
بسته به نوع و علت وینیتینگ، می‌تواند تدریجی یا ناگهانی باشد. دلایل مختلفی برای وینیت اپتیکال وجود دارد – به طور طبیعی می‌تواند در همه لنزها رخ دهد. یا به دلیل استفاده از ابزارهای خارجی مانند فیلترها، نگهدارنده‌های فیلتر و هود لنز می‌تواند ایجاد یا افزایش یا تشدید شود. در این مقاله، در مورد هر یک از انواع وینیتینگ صحبت می‌کنم. و همچنین راه‌هایی برای کاهش یا افزایش میزان وینیت در عکس‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای پس‌پردازش مانند لایت روم و فتوشاپ را مورد بحث قرار می‌دهم.
انواع وینیتینگ
همانطور که قبلاً در مقدمه این مقاله به آن اشاره کردم، انواع مختلفی از وینیت وجود دارد که ممکن است هنگام عکس گرفتن یا مشاهده تصاویر با آنها مواجه شوید. برخی از انواع وینیت‌ها به طور طبیعی توسط طراحی اپتیکال لنزها ایجاد می‌شوند. برخی دیگر ممکن است در هنگام استفاده از لوازم جانبی شخص ثالث مانند فیلترها و هودهای بلند رخ دهند و برخی به طور مصنوعی توسط عکاس در پس از تولید اضافه می‌شوند. بیایید هر نوع را با جزئیات بررسی کنیم.
وینیتینگ نوری
وینیت نوری به طور طبیعی در همه لنزها اتفاق می‌افتد. بسته به طراحی اپتیکال و ساخت لنز، می‌تواند در برخی از لنزها کاملاً قوی باشد، در حالی که در برخی دیگر به سختی قابل توجه است. با این حال، وینیتینگ در اکثر لنزهای مدرن، به ویژه در لنزهای پرایم / ثابت با دیافراگم بسیار بزرگ، رخ می‌دهد. دو دلیل برای این وجود دارد. ابتدا ، در بازترین دیافراگم، نوری که وارد لنز می‌شود تا حدی توسط لوله لنز مسدود می‌شود، همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است:
به دلیل طول لوله لنز و اندازه نسبی آن در قاب جلو و عقب، پرتوهای نور محیطی که در زوایای شدید حرکت می‌کنند تا حدی مسدود می‌شوند. در نتیجه، نوری که در چنین زوایایی به صفحه تصویر می‌رسد، به طور طبیعی به سمت گوشه‌های فریم می‌افتد (کاهش روشنایی).
توجه داشته باشید که چنین رنگ آمیزی بیشتر در دیافراگم‌های بزرگ مشهود است، زیرا این لوله لنز فیزیکی است که بیشتر نور محیطی را از جلو و پشت لوله لنز مسدود می‌کند. پس از توقف، اندازه کوچکتر دیافراگم در مرکز حتی از گوشه‌ها قابل مشاهده است و به نور اجازه عبور می‌دهد. به همین دلیل است که اکثر لنزهای پرایم با دیافراگم سریع، در بازترین دیافراگم، رنگ‌بندی زیادی دارند و با کاهش دیافراگم، به طرز چشمگیری بهبود می‌یابند.
در مثال بالا به دانش آموز ورودی دقت کنید. همانطور که می‌بینید، در مرکز دایره‌ای است، اما شکل دیگری به خود می‌گیرد که برخی در گوشه‌ها آن را «چشم گربه‌ای» می‌نامند. اگر لنز پرایم با دیافراگم سریع دارید، ممکن است این اثر را روی بوکه لنز دیده باشید – شکل‌های بوکه در مرکز دایره‌ای می‌مانند، اما به تدریج به سمت گوشه‌ها تغییر شکل می‌دهند، درست مانند آنچه در برش‌های زیر مشاهده می‌کنید:
موارد فوق مقایسه بوکه بین ۴ لنز ۵۰ میلی متری نیکور مختلف است. از آنجایی که برش‌ها از همان قسمت قاب تصویر گرفته شده‌اند، این نمونه خوبی از تصویربرداری نوری در عمل است. همانطور که می‌بینید، همه لنزها نقاط برجسته را در گوشه‌ها به طور متفاوتی ارائه می‌دهند. در اینجا، آنچه بر شکل تأثیر می‌گذارد، اندازه فیزیکی عناصر جلو و عقب، طول لوله لنز و اندازه دیافراگم است.
دوم ، هنگامی که نور از هر عدسی عبور می‌کند، پرتوهای نور در حاشیه عدسی طولانی‌تر از مرکز آن حرکت می‌کنند. این امر به ویژه در لنزهای زاویه باز و فوق عریض قابل توجه است. در این حالت، قانون چهارم کسینوس ریزش روشنایی وارد می‌شود. که بیان می‌کند که افت نور متناسب با توان چهارم کسینوس زاویه بین پرتو نور محیطی و محور نوری است. من در اینجا وارد جزئیات نمی‌شوم، زیرا می‌تواند بسیار پیچیده و فنی باشد. فقط به یاد داشته باشید که پرتوهای دور از محور اپتیکال همیشه طولانی‌تر حرکت می‌کنند، بنابراین زمانی که به سنسور دوربین دیجیتال شما می‌رسند. رنگ‌بندی بیشتری در تصاویر شما نمایان می‌شود.
وینیتینگ پیکسل
دوربین‌های دیجیتال نیز از رنگ بندی پیکسلی رنج می‌برند. در مقایسه با وینیتینگ نوری، این نوع وینیتینگ فقط برای سنسورهای تصویر قابل استفاده است. از آنجایی که حسگرهای دیجیتال مسطح هستند، پیکسل‌های آنها همگی به یک شکل ساخته می‌شوند و جهت یکسانی دارند. پیکسل‌های مرکز حسگر، پرتوهای نور را با زاویه ۹۰ درجه دریافت می‌کنند، در حالی که پیکسل‌های گوشه آنها را با زاویه کمی دریافت می‌کنند. به همین دلیل، سنسورهای گوشه‌ها در مقایسه با مرکز، نور کمتری دریافت می‌کنند که باعث ایجاد رنگ‌بندی پیکسلی می‌شود. متأسفانه، وینیتینگ پیکسلی را نمی‌توان با متوقف کردن لنز برطرف کرد، زیرا صرفاً نتیجه زاویه‌ای است که نور به پیکسل‌های جداگانه در سنسور دیجیتال می‌رسد.
وینیتینگ مکانیکی / لوازم جانبی
به دلیل گاهی اوقات زوایای شدیدی که در آن نور وارد لنز می‌شود، به ویژه در لنزهای با زاویه دید فوق العاده، سازندگان اغلب لنزهایی را با کمی شلی طراحی می‌کنند تا امکان نصب لوازم جانبی مختلف مانند فیلترها و هود لنز را فراهم کنند. اگر به لنزهای خود دقت کافی داشته باشید، هود لنز آنها همیشه بسیار بزرگتر از عنصر جلویی لنز است. این به این دلیل است که ایده این است که منابع روشن نور مانند نور خورشید را از ورود به لنز در زوایای شدید جلوگیری کنیم تا از شعله‌ور شدن، شبح و کاهش کنتراست به دلیل انعکاس‌های داخلی جلوگیری کنیم. بدون اینکه نور مورد نیاز را مسدود کنیم، که بدیهی است که منجر به رنگ‌بندی می‌شود.
بنابراین، سازندگان به اندازه هودهای لنز توجه بسیار زیادی دارند و مطمئن می‌شوند که به اندازه کافی بزرگ هستند تا نور را بدون اضافه کردن وینیت از خود عبور دهند. به همین دلیل است که هودهای لنز در اندازه‌ها و شکل‌های بسیار متفاوتی هستند و همچنین به این دلیل است که همیشه باید از هودهای لنز عرضه‌شده توسط سازنده به جای نسخه‌های شخص ثالث عمومی استفاده کنید.
از آنجایی که هودهای لنز به دقت برای هر لنز ساخته می‌شوند، معمولاً منبع وینیت نیستند. بیشتر اوقات، وینیتینگ مکانیکی / لوازم جانبی توسط فیلترها، نگهدارنده‌های فیلتر و سایر ابزارهای شخص ثالث ایجاد می‌شود. اکثر تولیدکنندگان لنزهای خود را طوری طراحی می‌کنند که یک فیلتر را در خود جای دهد، چه برای محافظت یا اهداف دیگر استفاده شود. با این حال، در صورت استفاده از فیلترها، برخی از لنزها می‌توانند رنگ بندی سنگین ایجاد کنند. به ویژه فیلترهای پلاریزه دایره‌ای که ضخیم‌تر از فیلترهای معمولی هستند.
یکی از این لنزها Nikkor 16-35mm f/۴G VR است که در بازترین گشودگی دیافراگم f/۴ عکسبرداری با دیافراگم f/۴، حتی بدون فیلتر، دارای مشکلات تصویربرداری در ۱۶ میلی‌متر است. وقتی فیلتر وصل می‌شود، اثر وینیت بدتر می‌شود و اگر فیلتر به اندازه کافی ضخیم باشد، حتی توقف لنز تا f/۸ آن را کاهش نمی‌دهد. لنزهای دیگر ممکن است در کار با فیلترها بهتر باشند، اما زمانی که از بیش از یک فیلتر استفاده می‌شود یا از سیستم نگهدارنده فیلتر استفاده می‌شود، مشکلاتی را نیز نشان می‌دهند.
Nikkor 24-70mm f/2.8G با استفاده از یک پلاریزه دایره‌ای به خوبی از رنگ‌بندی استفاده می‌کند. اما هنگام استفاده از سیستم نگهدارنده فیلتر Lee با یک حلقه استاندارد، در 24 میلی‌متر آسیب بسیار زیادی می‌بیند. برای کاهش وینیت باید از یک حلقه مخصوص با زاویه باز استفاده شود. اگر نگهدارنده فیلتر به فیلتر دیگری وصل شود، وینیتینگ بسیار سنگین می‌شود و بعداً نیاز به برش دارد. و اگر سیستم فیلتر بیش از حد ضخیم باشد، وینیتینگ می‌تواند بسیار بد باشد، مانند مثال زیر:
در مورد فوق، نگهدارنده فیلتر مدولار ۱۰۰ میلی‌متری Hitech در پیکربندی کامل استفاده شد، که باعث ایجاد خط‌بندی بسیار خوب از ۲۴ میلی‌متر تا ۴۵ میلی‌متر شد. تنها راه برای کاهش وینیت در چنین مواردی استفاده از نگهدارنده‌های فیلتر نازک‌تری است که زیاد بیرون نمی‌زند.
برای کاهش وینیتینگ مکانیکی / لوازم جانبی، توصیه می‌شود از هودهای تولید شده توسط سازنده استفاده کنید و از حلقه‌ها و آداپتورهای نازک برای نگهداری فیلترهای بزرگتر استفاده کنید. باید از انباشته شدن فیلترها به خصوص هنگام استفاده از لنزهای زاویه باز اجتناب شود.
تصویربرداری مصنوعی
وینیتینگ همیشه یک مزاحمت یا مشکل نیست. در برخی موارد، اثر وینیت می‌تواند برای بیننده خوشایند باشد و توجه را از گوشه‌های کادر به سمت مرکز تصویر جلب کند. در واقع، برخی از عکاسان تمایل دارند که ویژنت اپتیکال را در تصاویر بدون اصلاح آن باقی بگذارند. این در حالی که برخی دیگر به طور خاص ویژنت را اضافه می‌کنند یا اثر آن را در طول پس پردازش افزایش می‌دهند. Vignetting را می‌توان به راحتی در لایت روم و فتوشاپ اضافه کرد. در اینجا یک نمونه از وینیتینگ است که به طور خاص به عکس اضافه شده است تا توجه بیننده را به سوژه اصلی در کادر جلب کند:
کاهش وینیتینگ در دوربین
برخی از دوربین‌های مدرن کاهش تصویربرداری در دوربین را ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، نیکون و کانن، هر دو دارای داده‌های خاص لنز هستند که از قبل در سیستم‌افزار دوربین بارگذاری شده‌اند تا انحرافات و سایر انحرافات لنز را کاهش دهند. در حالی که این ویژگی مطمئناً برای تصاویر JPEG مفید است، اما عملاً هیچ تأثیری روی تصاویر RAW ندارند. متأسفانه داده‌های اختصاصی و خاص سازنده که روی فایل‌های RAW نوشته می‌شوند توسط ابزارهای شخص ثالث مانند لایت‌روم، Aperture و فتوشاپ کنار گذاشته می‌شوند. برای حفظ تنظیمات خاص دوربین برای کنترل وینیت، باید از ابزارهای پس پردازشی ارائه شده توسط سازنده مانند Capture NX استفاده کرد، که قادر به خواندن این داده‌های هدر و اعمال آن بر روی تصاویر RAW پس از وارد کردن است.
نحوه تصحیح وینیتینگ در لایت روم/فتوشاپ
وینیت نوری را می‌توان به راحتی در لایت روم و فتوشاپ حذف کرد. اگر لنز مورد استفاده شما پشتیبانی می‌شود، لایت روم و فتوشاپ به راحتی می‌توانند با یک کلیک با استفاده از ماژول Lens Corrections Lightroom یا Camera RAW از تصویربرداری مراقبت کنند. در لایت روم، این تنظیمات را می‌توان در یک الگو ذخیره کرد، که می‌تواند در هنگام وارد کردن عکس‌ها روی آنها اعمال شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی اصلاحات لنز، مقاله توضیح اصلاحات لنز Lightroom من را بررسی کنید، جایی که ماژول فرعی را به طور مفصل توضیح می‌دهم. اگر از Adobe Photoshop استفاده می‌کنید، همین کار را می‌توان در Camera RAW انجام داد.
وینیتینگ کردن یا نکردن؟
وینیت کردن یا ننوشتن؟ این بستگی به این دارد که این وینیت نوری باشد یا وینیت ناشی از استفاده از لوازم جانبی. هنگام عکاسی از موجودات زنده و سایر زندگی‌ها، اغلب در تصاویر از رنگ‌بندی اپتیکال استفاده می‌کنم، زیرا آنها تمایل به تولید تصاویر با عمق بیشتری دارند. در برخی موارد، همانطور که در بالا نشان داده‌ام، گاهی اوقات عمداً وینیت را اضافه می‌کنم تا توجه بیننده را به سوژه‌ای در کادر جلب کنم.
با این حال، برای عکاسی منظره و معماری، من بیشتر از شر وینیت در تصاویرم خلاص می‌شوم، زیرا می‌خواهم بیننده به جای روی بخش‌هایی از آن، روی کل تصویر تمرکز کند. همانطور که شما عکس می‌گیرید و روی تصاویر خود کار می‌کنید، توصیه می‌کنم که با وینیتینگ آزمایش کنید. ببینید که چگونه لنزهای خود را به تصویر می‌کشند و تصمیم بگیرید که آیا این چیزی است که می‌خواهید حفظ کنید یا از آن خلاص شوید.
اگر خط‌نگاری خیلی سبک است، سعی کنید از طریق ابزار پس از پردازش مورد علاقه‌تان موارد بیشتری اضافه کنید و ببینید چگونه نتیجه می‌شود. من استفاده از مقادیر زیاد وینیت را توصیه نمی‌کنم و مطمئناً استفاده از چیزی غیر از رنگ مشکی را توصیه نمی‌کنم. برخی از مردم دوست دارند از رنگ‌های سفید یا رنگ‌های دیگر برای رنگ آمیزی تدریجی استفاده کنند و من هنوز تصویری را نمی‌بینم که در نتیجه خوب باشد. و اگر وینیت سنگین توسط یک وسیله جانبی ایجاد شده باشد، همیشه ایده خوبی است که آن را در طول پس پردازش حذف کنید. متاسفانه، هیچ نمایه لنزی قادر به درمان آن نخواهد بود، بنابراین بهتر است به سادگی گوشه‌های تصویر را با برش دادن تصویر بردارید.
اگر علاقه مند به خواندن بیشتر هستید، در زیر لیستی از مقالاتی در مورد انواع دیگر انحرافات و مسائلی که قبلا در وبلاگ درهمی منتشر کرده بودیم، آمده است:
